We zitten in een overgangsperiode, zoveel is duidelijk. Je hebt de nostalgische luisteraar, die zweert bij het geluid van zijn ouwe trouwe pick-up. Een veel gehoord commentaar is dat dát geluid het warmst is, en het beste weergeeft hoe de artiest zelf zijn plaat wil laten klinken. Je hebt de cd-luisteraar, die vinyl hopeloos ouderwets vindt, maar zich ook liever onttrekt aan al dat streaming-gedoe.
Dan heb je de jongste generatie die geen idee heeft wat een cd is. En ergens tussen die groepen heb je ook de relatief jonge generatie die vinyl koopt en luistert omdat het hip is, en omdat er geen afleiding (reclame, andere artiesten, andere apps) bij komt kijken.
En die duiken dan weer in de platencollectie van hun vader of opa, hetgeen weer invloed heeft op hun smaak: zo krijgen artiesten als Fleetwood Mac, Led Zeppelin en The Doors er miljoenen fans bij die lang na het uiteenvallen van de band geboren werden.